دندان‌های عقل در اکثریت مواقع به صورت نهفته یا نیمه‌نهفته در داخل استخوان فک باقی می‌مانند و به دلیل کمبود فضا و شکل اناتومیک فک، جای قرارگیری آن‌ها متفاوت است. دسته ای از دندان‌های عقل به دلیل محل قرارگیری و شکل رویش یا شکل انحنای ریشه آن‌ها، نزدیک به عصب فک تحتانی، یا کاملا روی عصب فک هستند. این دندان‌ها اصطلاحا دندان عقل درگیر با عصب فک هستند.

دندان عقل روی عصب به دلیل محل قرارگیری تاج و ریشه و میزان چسبندگی دندان به عصب فک تحتانی، در 90 درصد مواقع دچار کیست و ضایعه می‌شود. عصب فک تحتانی، رشته عصبی است که به سایر دندان‌های فک پایین رشته‌های عصبی داده  و مسئولیت خونرسانی و زنده ماندن دندان‌ها را به عهده دارد.

از طرفی این عصب رشته عصبی است که به لب حس داده و حواس لب به خصوص لب تحتانی از این عصب نشات می‌گیرد. لذا اگر دندان عقل روی عصب یا دندان عقل نزدیک با عصب، عصب فک تحتانی را تحت فشار قرار دهد یا به دلیل نهفتگی و جای قرارگیری، دچار ضایعه یا تومور شود، عصب فک را نیز درگیر می‌کند و سایر دندان‌های فک پایین و لب بیمار به مرور زمان تحت تاثیر قرار می‌گیرند و حساس و دردناک می‌شوند.